Είμαστε έτοιμοι να φύγουμε από τη Λυών για το Παρίσι, όπου θα πάρουμε το αεροπλάνο με τις μοτοσυκλέτες μας για το Κάλγκαρι του Καναδά. Λοιπόν, κάπως έτοιμοι… Τα πράγματα που πρέπει να χωρέσουν στις μοτοσικλέτες συσσωρεύονται και δε φαίνεται να υπάρχει σχεδόν καθόλου χώρος γι’ αυτά. Έχω τελειώσει με το πακετάρισμα πριν από τον πατέρα μου. Καθώς η Chaton, ναι, την ονόμασα “γατάκι”, δεν έχει ακόμη εξοικειωθεί πλήρως, δεν είμαι σε θέση να οδηγήσω τόσο γρήγορα. Όχι ότι θα μπορούσα να αντέξω με τη μοτοσυκλέτα του πατέρα μου ούτως ή άλλως. Αποφασίσαμε να οδηγήσω εγώ μπροστά, αυτός θα με προλάβει. Και κάπως έτσι, ξεκινάω αυτό το απίστευτο, 8μηνο ταξίδι από τη Βόρεια στη Νότια Αμερική.
Η διαδρομή μέχρι το Παρίσι μας οδηγεί μέσα από τη γαλλική ύπαιθρο, μέσα από μικρές πόλεις και χωριά, κατά μήκος αγρών και ποταμών. Σήμερα είναι μια ιδιαίτερα μεγάλη διαδρομή: 500 χιλιόμετρα. Αλλά είναι επίσης ο τέλειος τρόπος για να δοκιμάσω την απόσταση που μπορώ να καλύψω με ένα γεμάτο ρεζερβουάρ βενζίνης. Αυτό θα είναι χρήσιμο να το γνωρίζουμε όταν φτάσουμε στην Κεντρική ή τη Νότια Αμερική, όπου ίσως χρειαστεί να καλύψουμε μεγαλύτερες αποστάσεις χωρίς πρόσβαση σε πρατήριο καυσίμων. Τελικό αποτέλεσμα: περίπου 450 χιλιόμετρα.
Αποφασίσαμε να διανύσουμε κατά μέσο όρο 200-250 χιλιόμετρα την ημέρα κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού, ώστε να μπορούμε να σταματήσουμε και να ανακαλύψουμε μέρη κατά μήκος της διαδρομής. Η σημερινή ημέρα θα αποτελέσει εξαίρεση, καθώς πρέπει να είμαστε στο Παρίσι μέχρι αύριο για να αφήσουμε τις μοτοσυκλέτες στο αεροδρόμιο. Ένα μικρό ανέκδοτο για την πορεία: σήμερα, θα οδηγήσω τόσα χιλιόμετρα όσα έχω κάνει από τότε που απέκτησα αυτή τη μοτοσυκλέτα.
Ώρα να χαιρετήσω τον Chaton και την Titine, τη μοτοσικλέτα του πατέρα μου, καθώς τους αφήνουμε στο αεροδρόμιο. Θα ταξιδέψουν με αεροπλάνο, μέχρι το Κάλγκαρι, στο πλαίσιο μιας καλοκαιρινής συμφωνίας που κάνει κάθε χρόνο η Air Canada για τους μοτοσυκλετιστές.
Η άφιξή μας στον Καναδά είναι ανώμαλη. Υπήρξε ένα λάθος στην κράτηση του ξενοδοχείου, το δοχείο καυσίμου του μπαμπά μου λείπει και είμαι σίγουρος ότι το σταντ μου έχει στραβώσει. Αλλά φτάσαμε στον Καναδά και οι μοτοσυκλέτες κυκλοφορούν επίσημα σε καναδικό έδαφος! Η στάση μας στο Κάλγκαρι είναι σύντομη, αρκετή για να ανακαλύψουμε λίγο την πόλη, πριν κατευθυνθούμε βόρεια προς το Grande Prairie, AB. Εκεί, θα συναντήσουμε την οικογένεια που με φιλοξενεί, με την οποία είχα κάνει ανταλλαγή μαθητών πριν από πολλά χρόνια.
Στο ταξίδι μας προς το Grande Prairie, διασχίζουμε τα εθνικά πάρκα Banff και Jasper. Ο μπαμπάς μου και εγώ χάνουμε ο ένας τον άλλον από τα μάτια μας στο δρόμο μας ανάμεσα στα δύο πάρκα. Δεν είναι τόσο δραματικό, υπάρχει μόνο ένας δρόμος! Αυτό που είναι λίγο πιο ανησυχητικό είναι η βάση μου. Καθώς σταματάω στην άκρη του δρόμου για μια φωτογραφία, βλέπω το Chaton να ανατρέπεται αργά. Και ξέρω ότι αν πέσει, δεν θα την ξανασηκώσω. Τελικά, φτάνω στο Jasper σώος και αβλαβής, αλλά πονεμένος και κουρασμένος από το ασταμάτητο ταξίδι.
Ο Jasper είναι η ευκαιρία να συναντήσω την παλιά μου φίλη, την Kassi. Είναι η κόρη της οικογένειας που με φιλοξένησε πριν από μερικά χρόνια κατά τη διάρκεια μιας σχολικής ανταλλαγής. Η Kassi είναι ο τέλειος οδηγός για να ανακαλύψουμε το Jasper, τη λίμνη Medecine και τη διάσημη λίμνη Maligne.
Την επόμενη μέρα, φεύγουμε και πάλι για το Grande Prairie για να συναντήσουμε τους γονείς της, τον Dan και τη Lauri. Η πρώτη μας βροχή μας συναντά στο δρόμο προς το Grande Prairie. Είμαι μούσκεμα μέσα σε 50 χιλιόμετρα, καθώς δεν έχω ακόμα κατάλληλο εξοπλισμό βροχής. Σε αυτό έρχεται να προστεθεί και η λάσπη από τα έργα οδοποιίας, η οποία δεν διευκολύνει καθόλου τη διαδρομή. Αλλά τουλάχιστον τώρα ξέρω ότι έκανα τη σωστή επιλογή. Η BX 125 X είναι η τέλεια μοτοσυκλέτα για να αντιμετωπίσεις αυτές τις δύσκολες συνθήκες!
Αποφασίσαμε ότι θα αφήσουμε το Brixton μου με τον Dan και την Lauri, ενώ εμείς θα πάμε με το ποδήλατο του πατέρα μου για ένα μήνα στην Αλάσκα. Όσο κι αν θα ήθελα πολύ να οδηγήσω μαζί της, οι αποστάσεις που πρέπει να καλύψουμε κάθε μέρα είναι πολύ μεγάλες, το χρονικό μας περιθώριο πολύ μικρό. Έχουμε λιγότερο από ένα μήνα για να κάνουμε το ταξίδι μετ’ επιστροφής. Και ξέρω ότι δε θα απολάμβανα τις μεγάλες ευθείες στον αυτοκινητόδρομο της Αλάσκας, οδηγώντας μόνο με 90 χλμ/ώρα.
Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για την περιπέτειά της στην Αλάσκα εδώ: https://wheelsonroadholes.com/travel-diary/heading-up-from-grande-prairie-to-yukon/
Part 1: Finding the right bike
Part 2: Canada and Jasper National Park
Part 3: The Icefields Parkway
Part 4: The Okanagan Valley
Part 5: Vancouver and the Sea-to-Sky Highway
Part 6: US 101, Washington and Oregon
Part 7: Idaho & Montana, the Lewis & Clark Highway to Denver
Part 8: Denver
Part 9: Kansas City
Part 10: Nashville & Memphis
Part 11: Halloween in New Orleans
Part 12: Miami & the Keys
Part 13: St Augustine & Cape Canaveral
Instagram WheelsOnRoadHoles: @wheelsonroadholes/
Instagram Joanne:@jo_lmk/
Instagram: Christian, ο πατέρας της:@worldwidebiker/
Ιστοσελίδα: https://wheelsonroadholes.com